Stephanie Laurens, Czarownica z doliny.

Czarownica z doliny to trzeci tom w cyklu Cynsterowie, autorstwa Stephanie Laurens, który po raz pierwszy został wydany w 1999 roku.  W grudniu 1819 roku do dworu McEnery zostają wezwani przez prawników w tym samym czasie Catriona Hennessy i Richard Cynster (nosi przydomek Skandal). Dziewczyna osierocona przez rodziców w wieku zaledwie szesnastu lat dostała się pod opiekę kuzyna ojca Seamusa McEnery. Nie chciała mu się wówczas podporządkować i po kliku tygodniach pobytu u wuja, postawiła na swoim i wróciła do rodzinnego, odziedziczonego zamku Casphairn położonego w dolinie wzgórz Galloway w Szkocji. Tu czuła się najlepiej, a sześcioletnie już zarządzanie majątkiem nie wydawało się być trudne. Ludzie szanowali ją i czuli przed nią respekt, ponieważ, tak jak niegdyś jej matka oraz inne kobiety z rodu, posiadała dar i była przedstawicielką, kapłanką samej Lady (Pani), miejscowego bóstwa. Potrafiła wejrzeć w przyszłość i właściwie odczytać znaki od Lady, ale przede wszystkim była znachorką. Teraz Seamus zmarł, a ona była wzywana na oczytanie testamentu. Z kolei Richard był nieślubnym dzieckiem (innymi słowy owoc nawiązanego krótkiego romansu) żony Seamusa, który zaraz po urodzeniu został odesłany prawowitemu ojcu Sebastianowi Cynsterowi i uznany przez rodzinę, a przede wszystkim jego żonę Helenę, księżną St. Ives. W każdym bądź razie Richard również pojawił się w majątku Keltyhead. 

Wizyta w dworze McEnery zasadniczo wpłynęła na zmianę losów Catriony i Richarda. Odczytanie testamentu obwarowanego warunkiem było niemal szokiem dla wszystkich zgromadzonych. Jeśli w ciągu tygodnia Richard nie zgodzi się poślubić Catriony, to cały majątek Seamusa nie zostanie rozdysponowany pomiędzy jego dzieci, ale sprzedany, a pieniądze zaś podzielone między diecezje w Edynburgu i Glasgow. Potomkowie Seamusa są rozżaleni, Catriona wściekła, a Richard mimo wszystko, prosi prawnika o powrót do dworu za siedem dni. 

Uparta Catriona nie ma zamiaru wychodzić za Richarda mającego silny charakter i nie rozumie, dlaczego Seamus tylko jego prosił o wyrażenie zgody na małżeństwo. Mimo to, ulega swojej intuicji, podąża za słowami Lady, interpretuje je po swojemu, chce wypełnić zapowiedź, toteż przygotowuje napój na bazie ziół dla Richarda i przez kolejne noce przychodzi do jego łóżka. Tyle tylko, że Richard jest pod wpływem działania odurzającego środka jedynie w pierwszą wspólnie spędzoną noc. Decyzja Richarda będzie dla wszystkich niespodzianką. 

Fabuła pomysłowa, ale z książki usunęłabym jakieś 150 stron, żeby to był w ogóle normalny romans historyczny. Richard myśli jedynie o jednym i wszystko mu się z tym jednym kojarzy.  Przyznam się, że zbędne opisy, jakie stworzyła Laurens po prostu omijałam, bo ileż można o tym samym. Szkoda. Zupełnie bez sensu jest wątek związany z odurzaniem ziołami Richarda. Od razu wyobraziłam sobie, jakby odbierana była powieść, gdyby to kobieta została upojona usypiającym afrodyzjakiem. 

Zarówno Catriona jak i Richard walczą z narastającymi uczuciami. Nie potrafią ze sobą otwarcie się komunikować, co z kolei prowadzi do nieporozumień. W dodatku mają w dolinie zatwardziałego wroga, który tylko czeka, aby wykorzystać sytuację. Dość zabawnie i interesująco robi się wówczas, gdy do akcji wkracza rodzinka Cynsterów łącznie z przybraną matką Richarda Heleną. Brakuje mi również opisów szkockich krajobrazów. 

Być może inne części sagi są bardziej zajmujące, Czarownica z doliny trochę mnie jednak rozczarowała owym bezpretensjonalnym epatowaniem namiętności ujętych w zawyżonych proporcjach w stosunku do całości. Lubię bardziej stonowane powieści Laurens.