Pokłon króli.

Pokłon królów (Adoration of the Magi), 1573 r.

Paolo Veronese (1528-1588)

oil on canvas

wymiary: 355 x 320 cm

The National Gallery, London

Na najniższym kamiennym stopniu malowidło wyryto datę 1573 cyframi rzymskimi.

Obraz został ukończony do 1573 r. i pierwotnie namalowany dla kościoła S. Silvestro w Wenecji jako duży obraz na ścianę nawy obok ołtarza bractwa p.w. św. Józefa. Za ołtarz św. Józefa odpowiedzialne było Scuola di San Giuseppe (Bractwo św. Józefa), które prawdopodobnie zamówiło ten obraz. Zaskakujące jest zatem to, że Józef, umieszczony za Dziewicą, nie zajmuje bardziej centralnego miejsca w tej wielopostaciowej kompozycji. Być może został umieszczony po prawej stronie w oczekiwaniu na widzów zbliżających się do obrazu z lewej strony.

Veronese nawiązuje do Ewangelii św. Mateusza (Mt 2, 10-12) i wydarzenia związanego z adoracją trzech mędrców. Przynieśli oni dary w postaci złota, kadzidła i mirry. Najbliżej Dzieciątka jest klęczący najstarszy Kacper, za nim w czerwonej/burgundowej szacie – Melchior. Najmłodszy, ciemnoskóry Baltazar, trzyma w dłoni swój dar – mirrę, ale dopiero czeka na swój czas.

Stajnia, gdzie narodził się Chrystus, została przez Veronese połączona łukiem z elementami klasycystycznej budowli. Wzdłuż promienia światła, które pada na Dzieciątko, pojawiają się aniołowie. Dominującej przekątnej utworzonej przez promień światła przeciwstawia się linia utworzona przez adorujące postacie. Miejscem przecięcia tych linii wyznacza postać Maryi i Dzieciątka Jezus. Baranki umieszczone obok Dziewicy są prezentem od pasterzy, którzy obserwują scenę ze zrujnowanego budynku powyżej.

Baranki wyrażają ideę, że Chrystus jest „Barankiem Bożym”, który zostanie złożony w ofierze dla zbawienia ludzkości. Masywne klasyczne ruiny, na tle których wzniesiono przybudówkę do stajni, sugerują, że pogaństwo z przeszłości zostało zastąpione przez chrześcijaństwo.Drewniane deski zrujnowanej stajni symbolizują Stary Testament. Antyczne kolumny z umiejętnie rzeźbionymi łukami i balustradami symbolizuje Nowy Testament i wyznacza datę graniczną przez narodzenie Chrystusa.

W National Gallery (po perypetiach) wystawiany od 1 lutego 1856 r.